Het Dichtklappen Van De Val

De val klapt dicht,
Al mijn plannen ontvouwen zich in volle glorie als de draden zich om je lichaam winden.
Zorgvuldig geplande intriges komen aan het licht als de stalen berenklem zich in je enkels begraaft.
Behoedzaam voorbereid, je voorzichtig de goede richting op manipulerend,
Tot ik je precies heb waar ik je hebben wil.
Ik lach me kapot, hoe kon je zo blind zijn,
Je onmacht om het raadsel op te lossen terwijl de oplossing recht onder je neus lag.

Mijn intrige komt ten uitvoer,
Aanschouw de retaliatie van jouw door misbruik verminkte creatie,
Ik heb bijgeleerd, nieuwe informatie genuttigd, nieuwe wapens achter de hand,
De strik sluit zich nu om jouw arm, je hebt het verkeerde pad gekozen.
Een strop sluit zich langzaam om je nek, en het grappige is dat je hem zelf aantrekt.
Wat je ook doet, het touw bijt steeds dieper in je blanke hals, dieper en dieper..
Je bevolkt zelfs mijn dromen, beelden van wat is geweest, wat had kunnen zijn, en schrikbeelden van wat voor jou gaat komen.

Mijn berenklem is geactiveerd volgens plan.
Maar het schenkt me geen enkele vreugde jou te zien lijden.
Tijd en daad staan echter als een barrière tussen ons in.
We kunnen elkaar zien, maar meer is er niet vergund.
Ironisch dat de strop waarvan wij je probeerden te redden nu is vervangen door een wreder exemplaar.